Begeleiding bij rouw van een humanistisch geestelijk verzorger 


De impact van rouw is enorm. Rouw is er in vele vormen en maten, maar ik richt me in dit verhaal op de rouw na het verlies van een dierbare. Het rouwen om een dierbare is heftig omdat het diepe emotionele banden en liefde weerspiegelt. Dit verlies brengt een scala aan complexe emoties met zich mee, zoals verdriet, schuld, onmacht, ongeloof en woede, en het kan een grote impact hebben op het dagelijks leven en je zelfidentiteit. Bovendien is het rouwproces zeer persoonlijk, wat het zowel uniek als uitdagend maakt. 

Ondanks de grote impact, heeft de wereld niet altijd voldoende aandacht voor rouw, terwijl jouw wereld onder je vandaan lijkt te zakken. Ook weten we vaak niet hoe we met die rouw en bijbehorende emoties om moeten gaan, want dat wordt ons vaak helemaal niet geleerd. Wanneer een dierbare overlijd word je overspoeld met emoties en niet iedereen heeft mensen om zich heen die daar goed mee om kunnen gaan. Dan blijf je met al je heftige emoties alleen achter. Voor alle mensen die behoefte hebben aan een plek om hun verhaal te doen en om begeleiding te krijgen in de rollercoaster van rouw: weet mij hier te vinden, want daar ben ik voor! Ik luister naar je.

Ik leg je hieronder uit wat rouw is, wat mijn visie hierop is en wat mijn begeleiding dan precies inhoud. 

Wat is rouw?

Stadia of taken

Rouw wordt vaak gezien als een proces van verdriet en pijn, waar je uiteindelijk overheen komt. Je kent misschien de vijf stadia van Elisabeth Kübler-Ross: ontkenning, woede, onderhandelen, depressie, acceptatie. Acceptatie als laatste stadium doet vermoeden dat de rouw en de pijn daarna over is, maar dit is niet geval. Hierover later meer. Wel komen de stadia in meer of mindere mate bij rouwende mensen en constateerde Kübler-Roos na al haar observaties ook dat niet iedereen de stadia in dezelfde volgorde doorloopt. Het is dus geen vast stappenplan voor rouw, maar soms kan het fijn zijn om in de chaos en de pijn een punt van herkenning te vinden. 

Er zijn nog veel meer theorieën ter herkenning, zoals de visie van Manu Keirse. Hij heeft het niet over stadia of fases. Hij spreekt over rouwtaken waar elk rouwend mens mee aan het werk moet.

  1. De werkelijkheid van het verlies onder ogen zien.
  2. De pijn van het verlies aan gaan.
  3. Aanpassen aan de wereld met dit verlies.
  4. Opnieuw leren genieten van het leven en herinneringen levend houden.

Theorieën zijn soms fijn om je in te herkennen, ondanks dat het altijd een persoonlijk en individueel proces is. In begeleiding gaan we daarom altijd op zoek naar een manier die voor jou werkt en die aansluit bij jouw rouw(stijl).  

De keerzijde van liefde

In het algemeen gezien is rouw het aangaan en recht in de ogen aankijken van de heftige emoties rondom een verlies. Manu Keirse legt altijd prachtig uit dat de pijn die volgt uit het verlies de keerzijde is van de liefde voor onze overleden dierbare. Want als je niet van diegene had gehouden, dan miste je nu ook niets en deed het geen pijn. Het is dus ook een normaal proces. Rouw is geen ziekte, maar een normale en gezonde reactie op een heftig verlies. Bij liefhebben, hoort helaas ook pijn wanneer deze wegvalt. 

Rouw is hard werken

Daarmee wil ik uiteraard niet stellen dat het niet vervelend en verschrikkelijk zwaar is. Rouw is hard werken en het is dus ook enorm vermoeiend. Dat zien we vaak over het hoofd. De eerste weken snappen mensen de impact, maar al gauw gaat men door met de orde van de dag. Wanneer je net iemand hebt verloren, wil je soms ook door kunnen met de orde van de dag, maar de ene keer lukt dat en de andere keer totaal niet. Rouw vult je emmertje nog voordat je iets gedaan hebt of je bed uit komt en dat is even wennen. Je moet opnieuw leren aanvoelen hoe vol je emmertje is en wat je vandaag aan kunt. Zeker omdat dat elke dag weer anders kan zijn, terwijl we vaak denken dat het elke dag een beetje beter gaat. Het is geen lineair proces. Rouw komt met golven en deze zul je moeten volgen. Soms denk je dat het wel weer beter gaat en val je ineens weer terug. Het opnieuw naar jezelf leren kijken, je lichaam aanvoelen en je leven daarop (tijdelijk) aanpassen is niet niks en ook daarbij kan het helpen om het samen over te hebben met een professional. 

Begeleiding bij rouw van een humanistisch geestelijk verzorger

Geen rouwtherapie of rouwverwerking

Waarom begeleiding bij rouw? Waarom geen rouwtherapie of rouwverwerking? Allereerst ben ik humanistisch geestelijk verzorger, ofwel humanistisch raadsvrouw, met een expertise op zingeving, levensvragen en rouw, maar ik ben geen therapeut of behandelaar. Ik bied dan ook geen behandeling en dat is bij rouw ook niet aan de orde! Rouw is namelijk geen ziekte, maar een normale en gezonde reactie op verlies. Het is echter geen makkelijk moment en juist op de momenten dat het leven niet vanzelf loopt, is er de geestelijk verzorger. 

Wat ik bied is ook geen rouwverwerking, omdat dat impliceert dat het een proces is met een definitief einde. Ik volg hierin de visie van Manu Keirse die stelt dat het verlies nooit verdwijnt, maar dat de relatie verandert van vorm. De dood is het einde van een leven en een situatie zoals hij was, maar nooit het einde van de relatie. Het vraagt juist om het opnieuw vormgeven van de relatie met diegene die we hebben verloren. 

Begeleiding bij heroriëntatie

En precies daarbij bied ik begeleiding. Begeleiding in de situatie van overweldigende emotie en heroriëntatie. Het moment waarop je niet meer weet waar je het zoeken moet. Heb ik dan alle antwoorden? Nee. Ik luister en stel juist vragen. Ik werk ook niet met een stappenplan om binnen 10 stappen af te zijn van je rouw. Ik loop een stukje met je mee en bied een vrijplaats voor jou, jouw verhaal en al jouw emoties. We gaan samen op zoek!

Hoe ziet een begeleidingstraject eruit in praktijk?

Dat wisselt per persoon, want het moet bij jou en jouw behoeftes aansluiten. Soms heeft iemand behoefte aan drie afspraken in de eerste maand of week na het overlijden en een ander heeft behoefte aan twintig afspraken over een periode van twee jaar. Het traject kan er dus heel verschillend uit zien.

Maar denk aan het volgende: Ik kom naar je toe, ik vraag hoe het echt met je gaat, we praten over wat er is gebeurd, we bekijken foto’s, je deelt herinneringen, we geven alle emoties de ruimte, we steken een kaarsje aan en luisteren passende muziek. Ook tussen de afspraken door hebben we soms contact. Soms stuur ik een appje met een link naar een passend liedje of krijg ik een berichtje over hoe (slecht) het vandaag even gaat. Samen gaan we op zoek naar wat jij belangrijk vindt en waar jij behoefte aan hebt. We gaan samen op zoek naar jouw vorm van rouw. We maken ruimte voor jouw rouw. 

Heb je behoefte aan begeleiding? Maak hier een afspraak of stuur gewoon even een berichtje (0613762100).